Oralar

(müzik önerisi  http://www.sky.fm/guitar)

Uzun zaman oldu…yazmak da istemedim…yazarken rahatlamam gibi de geliyor sanki. İçim öyle derin, öyle derin bir kuyu ki. Ama dedim ki, hayalimi yazayım, o zaman belki içim hafifler.

Oraları hep sevdim…uzaklarda benim aslında çoook küçükken gittiğim, ailemin damarlarında dolaşan bir yer. Biraz kanımda olan ama hiç yaşamadığım bir yer. Biz onunla gittik oralara doğru geçen yıl. Hep gitmek de istedim onunla. Sonra bir baktım ki hayatımın öyle önemli bir noktasına girmiş ki, öyle önemli bir hayalimin içine girmiş ki inanamazsınız. Meğer onun da hayaliymiş, benim de unuttuğum hayallerimi canlandırmış. Kanımda olan oranın suyundan mı neyinden bilmem, yine depreşmiş.

Ve şimdi o artık beni ve hayallerimi bıraktığında…içimi bir uzaklar aşkı sarmış. Sanki gitsem buralardan oranın havası gönlümdeki o derin boşluğu dolduracakmış da pamuk gibi bulutlarıyla yarama basacakmış. Bir apartman var gözümün önünde, hiç görmediğim bir apartman, sokak, manav ve komşular. Öyle sıcak kanlılar ki. Yeni taşınan bu yabancıyı sanki sofralarına davet edecekler ve Türk filmlerindeki gibi dostum olacaklar ve hiç anlatmadıklarımı merak edecekler.

Öyle derin bir yara ki bu sevgim, yokluğuna alışmaktan korktuğum, herkes gibi, alışmak istemediğim, bırakmak istemediğim sevgim. Ben sana hep inandım, yine mi parmaklarımı açıyorlar, yine mi alıyorlar avuçlarımdan. Bu kadar mı korkulacak bir şeymişsin? Sadece güçlü bir sevgiydin, insanlar senden neden korktular? Yok etmek için taşladılar.

Yorum bırakın